Roaming in the Womb of Being
Tussen twee regendruppels
kwam de zon,
slechts zijdelings
je verlichten,
even,
hunkerend naar
zegen en voldoening
op je reis
waar blijven nu
de medestrijders
waar de stralen
van hun ontwapenende liefde?
zij zwijgen hier
in alle talen,
hun voelen is
bezwaard
want vergeten
maar tussen
twee andere druppels
haalt de zwarte engel
altijd bakzeil,
zij lopen voorbij,
knikkend,
achteloos voor je
aanwezigheid
(Wijgmaal, dinsdag 27 september 2022, 14:26)
Opnieuw werd mij het leven
geschonken,
vanuit een eeuwig universum
kwam de zon zich
nestelen vanuit de
Cosmos,
hier,
in dit Kristallen Paleis,
Oase van Rust,
liet regendruppels
schitteren als diamanten
liet groener dan groene
grassprieten deinen
in deze Zee van Stilte.
(Middelkerke, Park Pollentier, Oasis, zondag 25 september 2022, 09:46)
Dit wachten is
het wachten waard,
de tijd gaat sneller
als verlangen drijfveer
is
maar gaat ook voorbij,
wij zien al in de verte
de twee woningen
waarin het wachten
eeuwig wordt,
maar jij, hier,
de stilte van je lippen,
in de diepte van je ogen
het zachte op en neer
van je hartverwarmend ademen,
de wolken worden
grijzer zoals ik,
de wind slaat
onmeedogenloos
bladzijden om en ik,
ik hap naar lucht,
ik haper,
ik keer terug
naar water.
Rond Punt, Wezemaal, ’t Kaffee,
zondag 18 september 2022, 15:55-16:04