Rimpels

Wij leven in een wankel evenwicht
op de rimpels van de tijd
die zich uitstrekken over
telkens nieuwe golven
van herinnering
sporen in het stof
van eeuwen
littekens gekerfd in
de vervelde schors
van bomen die naar
hemels reiken
en wortelen in het bloed
van steekgevechten
Wij leven in een wankel evenwicht
op de rimpels van de tijd
wegen waarin wij cirkels lopen
die zich uitdeinen, verder,
steeds verder van waar
de reis begon
en toch
steeds dichter,
dichterbij

(foto getrokken door Else, °1957- †2014, moeder van onze drie zonen, zomer 1990, hieronder Else, getrokken door mezelf, op het zelfde muurtje, op dezelfde dag)